Eit bilete kan finnast på ein eller fleire av fire ulike stader: i ei biletfil, i RAM (minnet på maskinen din), på skjermen eller på papir. Når du skalerer biletet, forandrar du mengda av pikslar i biletet, og dermed også mengda av minne i RAM eller i biletfila som biletet treng.

Utskriftstorleiken for eit bilete er i tillegg også bestemt av oppløysinga, altså kor mange pikslar det vert avsett på kvar centimeter papir. Ønskjer du å forandra utskriftstorleiken til biletet utan å skalera biletet, altså utan å forandra talet på pikslar, må du bruka dialogvindauget utskriftformat. Kor stort biletet vert på skjermen er ikkje berre avhengig av mengda av pikslar, men også av skjermoppløysinga, forstørringsfaktoren og verdiane som er sette i innstillinga punkt for punkt.

Dersom du forstørrar biletet til meir enn den opphavlege storleiken, vil GIMP rekna ut verdiar for dei manglande pikslane ved hjelp av interpolering, men legg ikkje inn nye detaljar. Dette fører til at dess meir du forstørrar biletet dess meir sløra vert det. Utsjånaden til eit forstørra bilete avhenger av interpolasjonsmetoden du vel. Til ein viss grad kan du forbetra biletet med filteret Gjer skarpare (uskarpmaska) etter skaleringa, men det beste er å bruka høgare oppløysing når du skannar, fotograferer eller kva metode du brukar for å laga digitale bilete. Rasterte, indekserte, bilete eignar seg dårleg til forstørring.

Du må kanskje redusera biletet viss du har tenkt å bruka det på ei nettside. Du må tenkja på at dei fleste internettbrukarane har relativt små skjermar som har problem med å visa eit stort bilete, for eksempel på mobile einingar.

Å leggja til eller fjerna pikslar vert også ofte kalla «resampling».

Når du endrar storleiken på biletet, må det som oftast fjernast eller leggjast til pikslar. Kvaliteten på resultatet er avhengig av kva prosess du har vald. Nedtrekksmenyen Interpolasjon viser eit utval av tilgjengelege metodar for å interpolera pikselfargane i eit skalert bilete:

Interpoleringsmetodane er forklarte i Interpolering.