It is easy, when taking a picture, to hold the camera not quite perfectly vertical, resulting in a picture where things are tilted at an angle. In GIMP, the way to fix this is to use the Rotate tool. Activate this by clicking its icon in the Toolbox, or by pressing the Shift+R while inside the image. Make sure the Tool Options are visible, and at the top, make sure for «Transform:» that the left button («Transform Layer») is selected. If you then click the mouse inside the image and drag it, you will see the image rotate as you drag. When the image looks right, click Rotate or press Enter, and the image will be rotated.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, δεν είναι εύκολο να τοποθετηθούν τα αντικείμενα σωστά έτσι. Συχνά, βρίσκετε ότι είναι καλύτερα, αλλά όχι τέλεια. Μια λύση είναι να περιστρέψετε λίγο ακόμα, αλλά το μειονέκτημα σ' αυτή τη μέθοδο είναι ότι κάθε φορά που περιστρέφετε την εικόνα, τα περιστρεφόμενα εικονοστοιχεία δεν τακτοποιούνται με τα αρχικά επακριβώς, η εικόνα αναπόφευκτα θολώνει κάπως. Για μια περιστροφή το ποσοστό θόλωσης είναι σχετικά μικρό, αλλά δυο περιστροφές προκαλούν διπλάσια θόλωση και δεν υπάρχει λόγος να θολώσουμε τα αντικείμενα περισσότερο από όσο πρέπει. Μια καλύτερη προσέγγιση είναι αναίρεση της περιστροφής και έπειτα να κάνετε μια άλλη ρύθμιση της γωνίας.

Fortunately, GIMP provides another way of doing it that is considerably easier to use: in the Rotate Tool Options, for the Transform Direction you can select "Corrective (Backward)". When you do this, instead of rotating the image to compensate for the error, you can rotate its frame to line up with the error. If this seems confusing, try it and you will see that it is quite straightforward.

Αφού περιστρέψατε μια εικόνα, θα υπάρχουν δυσάρεστες τριγωνικές "οπές" στις γωνίες. Ένας τρόπος διόρθωσης τους είναι η δημιουργία παρασκηνίου που γεμίζει τις οπές με κάποιο διακριτικό ή ουδέτερο χρώμα, αλλά συνήθως είναι πιο καλό να περικοπεί η εικόνα. Όσο μεγαλύτερη η περιστροφή τόσο περισσότερη χρειάζεται περικοπή, έτσι είναι άριστο να ευθυγραμμίζεται όσο το δυνατόν καλύτερα η κάμερα όταν τραβάτε την φωτογραφία εξαρχής.

Όταν φωτογραφίζετε με ψηφιακή κάμερα, ελέγχετε κάπως τι θα περιέχει η εικόνα, αλλά συχνά όχι όσο θα θέλατε: αποτέλεσμα εικόνες που θα μπορούσαν να επωφεληθούν από περικοπή. Πέρα από αυτό, είναι συχνά δυνατό να βελτιωθεί η απήχηση της εικόνας περικόπτοντας την, ώστε τα πιο βασικά στοιχεία να τοποθετηθούν σε κομβικά σημεία. Ένας πρόχειρος κανόνας, όχι πάντα σωστός, αλλά να τον έχετε στο μυαλό είναι ο «κανόνας των τρίτων», που λέει ότι η μέγιστη επίδραση παίρνεται τοποθετώντας το κέντρο του ενδιαφέροντος ένα τρίτο του δρόμου κατά μήκος της εικόνας, ταυτόχρονα κατά πλάτος και ύψος.

Για να περικόψετε μια εικόνα, ενεργοποιήστε το εργαλείο Περικοπή στην εργαλειοθήκη ή πατήστε Shift+C ενώ βρίσκεστε μέσα στην εικόνα. Με το εργαλείο ενεργό, πατώντας και σύροντας στην εικόνα θα σαρωθεί ένα ορθογώνιο περικοπής. Όταν όλα είναι τέλεια, πατήστε Enter. Σημείωση: εάν η Διαγραφή περικομμένων εικονοστοιχείων στις Επιλογές Εργαλείου Περικοπής είναι απενεργοποιημένη, το περικομμένο τμήμα δεν θα αφαιρεθεί από την εικόνα, αλλά μόνο η ορατή περιοχή της εικόνας θα προσαρμοστεί.

Παρά τα εξελιγμένα συστήματα ελέγχου έκθεσης, οι φωτογραφίες που παίρνονται με ψηφιακές κάμερες είναι συχνά υπερεκτεθειμένες ή υποεκτεθειμένες ή με χρωματικές αποχρώσεις που οφείλονται σε ατέλειες φωτισμού. Το GIMP σας δίνει μια ποικιλία εργαλείων για να διορθώσετε τα χρώματα σε μια εικόνα, από αυτοματοποιημένα εργαλεία που λειτουργούν με ένα απλό πάτημα, μέχρι υψηλά εξελιγμένα εργαλεία που σας δίνουν πολλές παραμέτρους ελέγχου. Θα αρχίσουμε με τα πιο απλά.

GIMP gives you several automated color correction tools. Unfortunately they don't usually give you quite the results you are looking for, but they only take a moment to try out, and if nothing else they often give you an idea of some of the possibilities inherent in the image. Except for "Auto Levels", you can find these tools by following the menu path Colors → Auto in the main menu.

Λίγα λόγια για το καθένα τους:

Those are the automated color adjustments: if you find that none of them quite does the job for you, it is time to try one of the interactive color tools. All of these, except one, can be accessed via Colors → Auto in the main menu.

Το πιο απλό εργαλείο για να χρησιμοποιήσετε είναι το εργαλείο Φωτεινότητα ()-Αντίθεση. Είναι επίσης το λιγότερο ισχυρό, αλλά σε πολλές περιπτώσεις αρκετό. Αυτό το εργαλείο είναι συχνά χρήσιμο για εικόνες που υπερεκτίθενται ή υποεκτίθενται· δεν είναι χρήσιμο για χρωματική διόρθωση. Το εργαλείο σας δίνει δύο ρυθμιστικά για να ρυθμίσετε την «Φωτεινότητα (Brightness)» και την «Αντίθεση». Εάν έχετε την επιλογή «Προεπισκόπηση» σημειωμένη (και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πρέπει), θα δείτε τις ρυθμίσεις που αντανακλώνται στην εικόνα. Όταν είστε ικανοποιημένοι, πατήστε Εντάξει για να ολοκληρωθεί. Εάν δεν σας αρέσει το αποτέλεσμα, τότε πατήστε Ακύρωση και η εικόνα θα επανέλθει στην προηγούμενη της κατάσταση.

Μια πιο εξελιγμένη και λίγο πιο δύσκολη μέθοδος είναι για διόρθωση προβλημάτων έκθεσης είναι η χρήση του εργαλείου στάθμες. Ο διάλογος για αυτό το εργαλείο φαίνεται πολύ περίπλοκος, αλλά για τη βασική χρήση το μόνο μέρος που χρειάζεται να ασχοληθείτε είναι η περιοχή «Στάθμες εισόδου», και ειδικά οι τρεις τριγωνικοί ολισθητές που φαίνονται κάτω από το ιστόγραμμα. Σας παραπέμπουμε στο Βοήθεια εργαλείου σταθμών για οδηγίες, αλλά ο πιο απλός τρόπος για εκμάθηση της χρήσης είναι πειραματιζόμενοι μετακινώντας τους τρεις ολισθητές και παρακολουθώντας την επίδραση στην εικόνα. (Βεβαιωθείτε ότι η «Προεπισκόπηση» στο τέλος του διαλόγου είναι επιλεγμένη.)

Ένας πολύ ισχυρός τρόπος διόρθωσης προβλημάτων έκθεσης είναι η χρήση του εργαλείου Καμπύλες. Αυτό το εργαλείο σας επιτρέπει να πατήσετε και να σύρετε τα σημεία ελέγχου σε μια καμπύλη, για να δημιουργήσετε μια συνάρτηση που συσχετίζει τις στάθμες εισόδου της φωτεινότητας με τις στάθμες εξόδου της φωτεινότητας. Το εργαλείο καμπυλών μπορεί να αναπαράγει τα ίδια αποτελέσματα που μπορείτε να πετύχετε με τα εργαλεία φωτεινότητας/αντίθεσης ή το εργαλείο σταθμών, έτσι είναι πιο ισχυρό από τα άλλα δύο. Για λεπτομερείς οδηγίες σας παραπέμπουμε πάλι στο Βοήθεια για το εργαλείο καμπύλες, αλλά ο πιο απλός τρόπος εκμάθησης της χρήσης είναι πειραματιζόμενοι.

Η πιο ισχυρή προσέγγιση για ρύθμιση φωτεινότητας και αντίθεσης, για πιο προχωρημένους χρήστες του GIMP, είναι η δημιουργία μιας νέας στρώσης πάνω από τη στρώση που δουλεύεται και έπειτα στο διάλογο στρώσεων ορίστε την κατάσταση για την ανώτερη στρώση σε «Πολλαπλασιασμό». Η νέα στρώση χρησιμεύει ως στρώση «ρυθμιστής κέρδους» για την από κάτω στρώση, με το λευκό να αποδίδει μέγιστο κέρδος και το μαύρο μηδέν. Έτσι, βάφοντας στη νέα στρώση, μπορείτε επιλεκτικά να ρυθμίσετε το κέρδος για κάθε περιοχή της εικόνας που σας δίνει πολύ λεπτό έλεγχο. Θα πρέπει να προσπαθήσετε να βάψετε μόνο με ομαλές διαβαθμίσεις, επειδή απότομες αλλαγές στο κέρδος θα οδηγήσουν σε λανθασμένα άκρα στο αποτέλεσμα. Βάψτε χρησιμοποιώντας μόνο αποχρώσεις του γκρι, όχι χρώματα, εκτός και θέλετε να παράξετε χρωματικές μεταπτώσεις στην εικόνα.

Στην πραγματικότητα, ο «Πολλαπλασιασμός» δεν είναι η μόνη κατάσταση που είναι χρήσιμη για τον έλεγχο κέρδους. Η κατάσταση «Πολλαπλασιασμός» μπορεί μόνο να σκοτεινιάσει τμήματα της εικόνας και ποτέ να τα φωτίσει, έτσι, είναι μόνο χρήσιμος, όπου τμήματα της εικόνας είναι υπερεκτεθειμένα. Χρησιμοποιώντας την κατάσταση «Διαίρεση» έχουμε το αντίθετο αποτέλεσμα: μπορεί να φωτίσει περιοχές της εικόνας, αλλά όχι να τις σκοτεινιάσει. Να ένα χρήσιμο κόλπο που είναι συχνά χρήσιμο για την εμφάνιση του μέγιστου ποσοστού λεπτομερειών σε όλες τις περιοχές μιας εικόνας:

Πέρα από «Πολλαπλασιασμό» και «Διαίρεση», μπορείτε με άλλους συνδυασμούς καταστάσεων να πάρετε χρήσιμα αποτελέσματα όπως «Ξάνοιγμα», «Σκοτείνιασμα», ή «Απαλό φως». Είναι απλό, αλλά αν ξεκινήσετε παίζοντας, μπορείτε να ξοδέψετε πολύ χρόνο με τις παραμέτρους. Όσο περισσότερες επιλογές υπάρχουν, τόσο πιο δύσκολη η απόφαση.

Σύμφωνα με την εμπειρία μας, εάν η εικόνα σας, έχει μια χρωματική απόχρωση —υπερβολικό κόκκινο ή γαλάζιο κλ.π.— ο πιο απλός τρόπος να το διορθώσετε είναι χρησιμοποιώντας το εργαλείο Στάθμες, ρυθμίζοντας ατομικά τις στάθμες στο κόκκινο, πράσινο και γαλάζιο κανάλι. Εάν αυτό δε δουλέψει, προσπαθήστε με τα εργαλεία Ισορροπία χρωμάτων ή Καμπύλες, αλλά αυτά είναι πιο δύσκολο να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά. (Ωστόσο, είναι πολύ καλά για τη δημιουργία ορισμένων τύπων ειδικών εφέ.)

Sometimes it is hard to tell whether you have adjusted colors adequately. A good, objective technique is to find a point in the image that you know should be either white or a shade of gray. Activate the Color Picker tool (the eyedropper symbol in the Toolbox), and Shift-click on the aforesaid point: this brings up the Color Picker dialog. If the colors are correctly adjusted, then the red, green, and blue components of the reported color should all be equal; if not, then you should see what sort of adjustment you need to make. This technique, when well used, allows even color-blind people to color-correct an image.

If your image is washed out—which can easily happen when you take pictures in bright light—try the Hue/Saturation tool, which gives you three sliders to manipulate, for Hue, Lightness, and Saturation. Raising the saturation will probably make the image look better. In some cases it is useful to adjust the lightness at the same time. ( «Lightness» here is similar to «Brightness» in the Brightness/Contrast tool, except that they are formed from different combinations of the red, green, and blue channels.) The Hue/Saturation tool gives you the option of adjusting restricted subranges of colors (using the buttons at the top of the dialog), but if you want to get natural-looking colors, in most cases you should avoid doing this.

Όταν φωτογραφίζετε σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, σε μερικές περιπτώσεις έχετε το αντίθετο πρόβλημα: υπερβολικός κορεσμός. Σ' αυτή την περίπτωση επίσης το εργαλείο απόχρωσης/κορεσμού είναι κατάλληλο για μείωση του κορεσμού αντί για αύξηση του.

Εάν η εστίαση στην κάμερα δεν έχει οριστεί τέλεια ή η κάμερα μετακινείται όταν παίρνεται η φωτογραφία, το αποτέλεσμα είναι θολή εικόνα. Εάν υπάρχει πολλή θόλωση δεν θα μπορείτε να κάνετε πολλά με οποιαδήποτε τεχνική, αλλά εάν είναι μέτρια, θα μπορείτε να βελτιώσετε την εικόνα.

The most generally useful technique for sharpening a fuzzy image is called the Sharpen (Unsharp Mask). In spite of the rather confusing name, which derives from its origins as a technique used by film developers, its result is to make the image sharper, not «unsharp». It is a plug-in, and you can access it via Filters → Enhance → Sharpen (Unsharp Mask)… in the main menu. There are two parameters, «Radius» and «Amount». The default values often work pretty well, so you should try them first. Increasing either the radius or the amount increases the strength of the effect. Don't get carried away, though: if you make the unsharp mask too strong, it will amplify noise in the image and also give rise to visible artifacts where there are sharp edges.

Σε μερικές περιπτώσεις, μπορείτε να πάρετε χρήσιμα αποτελέσματα οξύνοντας επιλεκτικά ειδικά τμήματα μιας εικόνας χρησιμοποιώντας το εργαλείο της εργαλειοθήκης Θόλωση/Όξυνση στην κατάσταση "Όξυνση". Αυτό σας επιτρέπει να αυξήσετε την οξύτητα σε περιοχές βάφοντας επάνω τους με οποιοδήποτε πινέλο. Θα πρέπει να συγκρατηθείτε γιατί αλλιώς τα αποτελέσματα δεν θα φαίνονται πολύ φυσικά: η όξυνση αυξάνει την φαινομενική οξύτητα των ακμών, αλλά ενισχύει και το θόρυβο.

When you take pictures in low-light conditions or with a very fast exposure time, the camera does not get enough data to make good estimates of the true color at each pixel, and consequently the resulting image looks grainy. You can «smooth out» the graininess by blurring the image, but then you will also lose sharpness. There are a couple of approaches that may give better results. Probably the best, if the graininess is not too bad, is to use the filter called Selective Gaussian Blur, setting the blurring radius to 1 or 2 pixels. The other approach is to use the Despeckle filter. This has a nice preview, so you can play with the settings and try to find some that give good results. When graininess is really bad, though, it is often very difficult to fix by anything except heroic measures (i.e., retouching with paint tools).

Every so often you have the opposite problem: an image is too crisp. The solution is to blur it a bit: fortunately blurring an image is much easier than sharpening it. Since you probably don't want to blur it very much, the simplest method is to use one of the «Blur» filters, accessed via Filters → Blur from the main menu. This will soften the focus of the image a little bit. If you want more softening, just repeat until you get the result you desire.

A good tool for removing dust and other types of lens grunge is the Despeckle filter, accessed via Filters → Enhance → Despeckle… from the main menu. Very important: to use this filter effectively, you must begin by making a small selection containing the artifact and a small area around it. The selection must be small enough so that the artifact pixels are statistically distinguishable from the other pixels inside the selection. If you try to run despeckle on the whole image, you will hardly ever get anything useful. Once you have created a reasonable selection, activate Despeckle, and watch the preview as you adjust the parameters. If you are lucky, you will be able to find a setting that removes the junk while minimally affecting the area around it. The more the junk stands out from the area around it, the better your results are likely to be. If it isn't working for you, it might be worthwhile to cancel the filter, create a different selection, and then try again.

Εάν έχετε περισσότερα από ένα παράσιτα στην εικόνα, είναι απαραίτητο να αποκηλιδώσετε το καθένα ξεχωριστά.

The most useful method for removing unwanted «clutter» from an image is the Clone tool, which allows you to paint over one part of an image using pixel data taken from another part (or even from a different image). The trick to using the clone tool effectively is to be able to find a different part of the image that can be used to «copy over» the unwanted part: if the area surrounding the unwanted object is very different from the rest of the image, you won't have much luck. For example, if you have a lovely beach scene, with a nasty human walking across the beach who you would like to teleport away, you will probably be able to find an empty part of the beach that looks similar to the part he is walking across, and use it to clone over him. It is quite astonishing how natural the results can look when this technique works well.

Συμβουλευτείτε τη Βοήθεια για το εργαλείο κλωνοποίησης για πιο λεπτομερείς πληροφορίες. Η κλωνοποίηση είναι σαν την επιστήμη, όσο περισσότερο εξασκείστε, τόσο πιο καλά θα πάτε. Στην αρχή μπορεί να φαίνεται αδύνατο να παράγετε οτιδήποτε πέρα από άσχημες μουντζαλιές, αλλά η επιμονή θα σας το ξεπληρώσει.

Ένα άλλο εργαλείο που μοιάζει με το εργαλείο κλωνοποίησης, αλλά πιο έξυπνο, είναι το Εργαλείο επούλωσης που επίσης παίρνει υπόψη του την περιοχή γύρω από τον προορισμό όταν κλωνοποιεί. Μια τυπική χρήση είναι η απομάκρυνση ρυτίδων και άλλων μικρότερων σφαλμάτων στις εικόνες.

Σε μερικές περιπτώσεις μπορείτε να πάρετε καλά αποτελέσματα, αποκόβοντας απλώς το ανεπιθύμητο αντικείμενο από την εικόνα και χρησιμοποιώντας μετά ένα πρόσθετο που λέγεται «Ανασύνθεση» για να γεμίσει το κενό. Αυτό το πρόσθετο δεν συμπεριλαμβάνεται στην κυρίως διανομή του GIMP, αλλά μπορείτε να το κατεβάσετε από τον ιστότοπο του συγγραφέα [ΠΡΟΣΘΕΤΟ-ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗΣ]. Όπως με πολλά πράγματα, το πλεονέκτημα μπορεί να διαφέρει.

Όταν φωτογραφίζετε με φλας κάποιον που κοιτά κατευθείαν προς την κάμερα, η ίριδα του ματιού μπορεί να επιστρέψει το φως του φλας πίσω προς την κάμερα με τέτοιο τρόπο που να κάνει το μάτι να φαίνεται κοκκινωπό: αυτό το αποτέλεσμα λέγεται «κόκκινο μάτι» και δείχνει πολύ παράξενο. Πολλές σύγχρονες κάμερες έχουν ειδικές καταστάσεις φλας για μείωση του κόκκινου ματιού, αλλά λειτουργούν εάν τις χρησιμοποιήσετε και ακόμα τότε δεν δουλεύουν πάντα τέλεια. Το ίδιο αποτέλεσμα συμβαίνει και με τα ζώα, αλλά τα μάτια μπορεί να φαίνονται και με άλλα χρώματα όπως το πράσινο.

GIMP provides a special remove red eye filter. Make a selection with one of the selection tools of the red part of the eye and then choose the «Red Eye Removal» filter. You may have to fiddle around a bit with the threshold slider to get the right color.

Σε τι μορφή αρχείου θα πρέπει να αποθηκεύσετε τα αποτελέσματα της δουλειάς σας και θα πρέπει να αλλάξετε μέγεθος; Οι απαντήσεις εξαρτώνται από τη χρήση της εικόνας.

Δείτε την ενότητα Τύποι αρχείων για περισσότερες πληροφορίες.

You print photos from the main menu through File → Print…. However it is very useful to keep in mind some elementary concepts to prevent some unpleasant surprises when looking at the result, or to fix them if they occur. You must always remember:

Consequently, before any printing, go to Image → Print Size… and choose a convenient output size in the «Print Size» box adjusting either sizes or resolution. The symbol shows that the both values are linked. You can dissociate x and y resolution by clicking on that symbol, but it is risky. Only some printers support different X vs. Y resolutions.

Last recommendation: think of checking your margins as well as centering. It would be a pity if a too large margin cuts off some part of your image or if an inappropriate centering damages your work especially if you use a special photo paper.

Digital cameras, when you take a picture, add information to your image about the camera settings and the circumstances under which the picture was taken. This so-called metadata is included in most image files in a structured format called EXIF.

GIMP stores all metadata it can handle when loading an image. When exporting your image, you can select which types of metadata you want included. Not all file formats support all types of metadata. For JPEG files, EXIF metadata will be included if enabled in the export dialog. Besides values that directly depend on changes you made to your image (e.g. dimensions) most values will be saved unchanged from when the image was loaded.

You can view the contents of the EXIF, XMP and IPTC metadata, by using the metadata-viewer plug-in. You can access it via Image → Metadata → View Metadata from the main menu.