Από το GIMP 2.10 οι λειτουργίες στρώσεων έχουν αλλάξει. Οι παλιές αντιληπτικές λειτουργίες στρώσεων είναι ακόμα διαθέσιμες για συμβατότητα προς τα πίσω. Ονομάζονται «παλιές καταστάσεις στρώσεις». Αυτοί οι παλιοί τρόποι λειτουργίας στρώσεων θα χρησιμοποιούνται όταν φορτώνετε εικόνες που έγιναν πριν από την εισαγωγή των νέων, κυρίως γραμμικών, τρόπων λειτουργίας στρώσεων.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις λειτουργίες στρώσεων γενικά, ανατρέξτε στην ενότητα προεπιλεγμένες καταστάσεις στρώσεων.
Εάν πρέπει να παραμείνετε συμβατοί με παλαιότερες εκδόσεις GIMP, ή πρέπει να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες στρώσεων παλαιού τύπου για άλλους λόγους, επιλέξτε το εικονίδιο δίπλα στο αναπτυσσόμενο μενού Λειτουργία και αλλάξτε τη ρύθμιση από Προεπιλογή στη λειτουργία Παλαιού τύπου. Το αναπτυσσόμενο μενού Λειτουργία θα εμφανίζει πλέον μόνο λειτουργίες στρώσεων παλαιού τύπου. Όλες οι λειτουργίες θα έχουν (legacy) πίσω από το όνομά τους (η επιλεγμένη λειτουργία θα χρησιμοποιεί τη σύντομη έκδοση (l)).
Στις περιγραφές των καταστάσεων στρώσεων παρακάτω, εμφανίζονται επίσης οι εξισώσεις. Αυτό είναι για αυτούς που είναι περίεργοι για τα μαθηματικά των καταστάσεων στρώσεων. Δεν χρειάζεται να καταλάβετε τις εξισώσεις για να χρησιμοποιήσετε τις καταστάσεις στρώσεων.
Οι εξισώσεις είναι σε συντομογραφική σημειογραφία. Π.χ., η εξίσωση
σημαίνει, « Για κάθε εικονοστοιχείο στην κορυφαία (Μάσκα) και χαμηλότερη στρώση (εΙκόνας), πρόσθεση καθενός από τις αντίστοιχες χρωματικές συνιστώσες μαζί για τη δημιουργία E του τελικού χρώματος του εικονοστοιχείου.». Τα χρωματικά συστατικά των εικονοστοιχείων πρέπει να είναι πάντοτε μεταξύ 0 και 255.
Σημείωση | |
---|---|
Εκτός και η πιο κάτω περιγραφή λέει αλλιώς, ένα αρνητικό χρωματικό συστατικό ορίζεται στο 0 και ένα χρωματικό συστατικό μεγαλύτερο από 255 ορίζεται στο 255. |
Τα παρακάτω παραδείγματα δείχνουν τα αποτελέσματα καθεμιάς από τις παλιές λειτουργίες. Σημειώστε ότι για λόγους απλότητας θα παραλείψουμε το «(legacy)» όταν αναφέρουμε τις λειτουργίες στρώσης εδώ.
Αφού τα αποτέλεσματα κάθε κατάστασης διαφέρουν πολύ ανάλογα με τα χρώματα των στρώσεων, αυτές οι εικόνες μπορούν να σας δώσουν μόνο μια γενική ιδέα της λειτουργίας των καταστάσεων. Δοκιμάστε τες μόνοι σας. Μπορείτε να αρχίσετε με δύο παρόμοιες στρώσεις, όπου η μία είναι αντίγραφο της άλλης, αλλά ελαφρά τροποποιημένη (εφαρμόζοντας θόλωση, μετακίνηση, περιστροφή, κλιμάκωση, αναστροφή χρώματος κλ.) και βλέποντας τι συμβαίνει με τις καταστάσεις στρώσης.
Κανονικές καταστάσεις στρώσεων
Σε αυτήν την ομάδα, μόνο η «Κανονική» είναι κανονική.
Κανονική κατάσταση είναι η προκαθορισμένη κατάσταση στρώσης. Η επάνω στρώση καλύπτει τις αποκάτω στρώσεις. Εάν θέλετε να δείτε οτιδήποτε κάτω από την πάνω στρώση όταν χρησιμοποιείται αυτήν την κατάσταση, η στρώση πρέπει να έχει μερικές διαφανείς περιοχές.
Η εξίσωση είναι:
Η κατάσταση Διάλυση διαλύει την ανώτερη στρώση στην αποκάτω στρώση σχεδιάζοντας ένα τυχαίο μοτίβο εικονοστοιχείων σε περιοχές μερικής διαφάνειας. Είναι χρήσιμη ως κατάσταση στρώσης, αλλά και ως κατάσταση βαψίματος.
Αυτό είναι ειδικά ορατό κατά μήκος των άκρων σε μία εικόνα. Είναι πιο εύκολο να το δείτε σε ένα μεγεθυσμένο στιγμιότυπο. Η εικόνα στα αριστερά δείχνει την «Κανονική» κατάσταση στρώσης (μεγεθυσμένη) και η εικόνα στα δεξιά δείχνει τις ίδιες δύο στρώσεις σε κατάσταση «Διάλυση», όπου μπορεί να φανεί καθαρά πώς τα εικονοστοιχεία διασκορπίζονται.
Καταστάσεις στρώσεων φωτισμού
Η κατάσταση
συγκρίνει κάθε συστατικό καθενός εικονοστοιχείου στην κορυφαία στρώση με το αντίστοιχο στην χαμηλότερη στρώση και χρησιμοποιεί την μεγαλύτερη τιμή στην τελική εικόνα. Πλήρως μαύρες στρώσεις δεν επιδρούν στην τελική εικόνα και πλήρως λευκές στρώσεις καταλήγουν σε λευκή εικόνα.Η εξίσωση είναι:
Η κατάσταση είναι αθροιστική· η σειρά των δύο στρώσεων δεν πειράζει.
Η κατάσταση Οθόνημετατρέπει τις τιμές καθενός από τα ορατά εικονοστοιχεία στις δύο στρώσεις της εικόνας. (Δηλαδή, αφαιρεί καθένα τους από το 255.) Έπειτα τις πολλαπλασιάζει μαζί, διαιρεί με 255 και αντιστρέφει πάλι αυτήν την τιμή. Η τελική εικόνα είναι συνήθως πιο φωτεινή και μερικές φορές «ξεπλυμένη» στην εμφάνιση. Οι εξαιρέσεις σ' αυτό είναι μια μαύρη στρώση που δεν αλλάζει την άλλη στρώση και η λευκή στρώση που καταλήγει σε άσπρη εικόνα. Πιο σκούρα χρώματα στην εικόνα φαίνονται να είναι πιο διαφανή.
Η εξίσωση είναι:
Η κατάσταση είναι αθροιστική· η σειρά των δύο στρώσεων δεν πειράζει.
Η κατάσταση Υπεκφυγή πολλαπλασιάζει την τιμή του εικονοστοιχείου της κατώτερης στρώσης με 256, έπειτα τη διαιρεί αντιστρέφοντας την τιμή εικονοστοιχείου της άνω στρώσης. Η τελική εικόνα είναι συνήθως πιο φωτεινή, αλλά μερικά χρώματα μπορεί να αντιστραφούν.
Στη φωτογραφία υπεκφυγή είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται σε ένα σκοτεινό δωμάτιο για να μειώσει την έκθεση σε συγκεκριμένες περιοχές της εικόνας. Αυτό προσφέρει λεπτομέρειες στις σκιές. Όταν χρησιμοποιείται για αυτό το σκοπό η υπεκφυγή δουλεύει άριστα σε εικόνες γκρι κλίμακας και καλύτερα με ένα εργαλείο ζωγραφικής παρά με κατάσταση στρώσης.
Η εξίσωση είναι:
Η κατάσταση Προσθήκη είναι πολύ απλή. Οι τιμές εικονοστοιχείου της κορυφαίας και κατώτερης στρώσης προστίθενται μεταξύ τους. Η τελική εικόνα είναι συνήθως πιο φωτεινή. Η εξίσωση μπορεί να καταλήξει σε χρωματικές τιμές μεγαλύτερες από 255, έτσι μερικά από τα φωτεινά χρώματα μπορεί να οριστούν σε μια μέγιστη τιμή 255.
Η εξίσωση είναι:
Η κατάσταση είναι αθροιστική· η σειρά των δύο στρώσεων δεν πειράζει.
Καταστάσεις στρώσεων σκοτεινιάσματος
Η κατάσταση
συγκρίνει κάθε συστατικό καθενός εικονοστοιχείου στην κορυφαία στρώση με το αντίστοιχο στην χαμηλότερη στρώση και χρησιμοποιεί την μικρότερη τιμή στην τελική εικόνα. Πλήρως λευκές στρώσεις δεν έχουν καμιά επίδραση στην τελική εικόνα και πλήρως μαύρες στρώσεις καταλήγουν σε μια μαύρη εικόνα.Η εξίσωση είναι:
Η κατάσταση είναι αθροιστική· η σειρά των δύο στρώσεων δεν πειράζει.
Η κατάσταση Πολλαπλασιασμός πολλαπλασιάζει τις τιμές των εικονοστοιχείων της κορυφαίας στρώσης με αυτές της αποκάτω στρώσης και έπειτα διαιρεί το αποτέλεσμα με 255. Το αποτέλεσμα είναι συνήθως μια πιο σκούρα εικόνα. Εάν κάποια στρώση είναι λευκή, η τελική εικόνα είναι η ίδια όπως στην άλλη στρώση (1 * I = I). Εάν κάποια στρώση είναι μαύρη, η τελική εικόνα είναι πλήρως μαύρη (0 * I = 0).
Η εξίσωση είναι:
Η κατάσταση είναι αθροιστική· η σειρά των δύο στρώσεων δεν πειράζει.
Η κατάσταση Κάψιμο αντιστρέφει την τιμή εικονοστοιχείου της κατώτερης στρώσης, την πολλαπλασιάζει με 256, τη διαιρεί με ένα συν την τιμή εικονοστοιχείου της κορυφαίας στρώσης και έπειτα αντιστρέφει το αποτέλεσμα. Τείνει να κάνει την εικόνα πιο σκοτεινή, κάτι παρόμοιο με την κατάσταση «πολλαπλασιασμός».
Στην φωτογραφία, κάψιμο είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται σε σκοτεινό δωμάτιο για να αυξήσει την έκθεση σε συγκεκριμένες περιοχές της εικόνας. Αυτό δίνει λεπτομέρειες στα τονισμένα. Όταν χρησιμοποιείται για αυτόν το σκοπό το κάψιμο δουλεύει άριστα με εικόνας κλίμακας του γκρι και με ένα εργαλείο ζωγραφικής παρά σε κατάσταση στρώσης.
Η εξίσωση είναι:
Καταστάσεις στρώσεων αντίθεσης
Η κατάσταση Επικάλυψη θεωρητικά αντιστρέφει την τιμή εικονοστοιχείου της κατώτερης στρώσης, πολλαπλασιάζοντας την με δυο φορές με την τιμή εικονοστοιχείου της κορυφαίας στρώσης, την προσθέτει στην αρχική τιμή εικονοστοιχείου της κατώτερης στρώσης, διαιρεί με 255 και έπειτα πολλαπλασιάζει με την τιμή εικονοστοιχείου της αρχικής κατώτερης στρώσης και διαιρεί με 255 πάλι.
Λόγω σφάλματος [4] η πραγματική εξίσωση είναι ισοδύναμη με ήπιο φως. Αυτό δεν θα διορθωθεί για τη λειτουργία παλιάς στρώσης. Ωστόσο, ακόμα κι αν χρησιμοποιείτε ρητά τη λειτουργία παλιάς στρώσης, το GIMP θα εξακολουθεί να ορίζει την προεπιλεγμένη λειτουργία στρώσης επικάλυψης. Οι εικόνες που έχουν την παλιά λειτουργία επικάλυψης που έχει οριστεί για μία στρώση, θα την έχουν αλλαγμένη σε παλιό ήπιο φως, αφού στην πραγματικότητα αυτό είναι.
Το Ήπιο φως δεν σχετίζεται με το «Σκληρό φως» πέραν του ονόματος, αλλά τείνει να κάνει τις ακμές πιο ήπιες και τα χρώματα όχι τόσο φωτεινά. Είναι παρόμοια με την κατάσταση «επικάλυψη». Σε μερικές εκδόσεις του GIMP, η κατάσταση «επικάλυψη» και η κατάσταση «Ήπιο φως» είναι ταυτόσημες.
Η εξίσωση είναι περίπλοκη. Χρειάζεται Rs, το αποτέλεσμα της κατάστασης οθόνης:
Η κατάσταση Σκληρό φως είναι μάλλον περίπλοκη επειδή η εξίσωση αποτελείται από δύο μέρη, ένα για πιο σκοτεινά χρώματα και ένα για πιο φωτεινά χρώματα. Εάν το χρώμα εικονοστοιχείου της κορυφαίας στρώσης είναι μεγαλύτερο από 128, οι στρώσεις συνδυάζονται σύμφωνα με τον πρώτο τύπο που φαίνεται πιο κάτω. Διαφορετικά, οι τιμές εικονοστοιχείου της κορυφαίας και κατώτερης στρώσης πολλαπλασιάζονται μαζί και με 2, έπειτα διαιρούνται με 256. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτήν την κατάσταση για να συνδυάσετε δύο φωτογραφίες και να πετύχετε φωτεινά χρώματα και κοφτές ακμές.
Η εξίσωση είναι περίπλοκη και διαφορετική σύμφωνα με την τιμή 1> 28 ή < 128:
Καταστάσεις στρώσεων αναστροφής
Η κατάσταση Διαφορά αφαιρεί την τιμή εικονοστοιχείου της κορυφαίας στρώσης από την αντίστοιχη της κατώτερης στρώσης και έπειτα παίρνει την απόλυτη τιμή του αποτέλεσματος. Ανεξάρτητα από την αρχική εμφάνιση των δύο στρώσεων, το αποτέλεσμα δείχνει μάλλον ασυνήθιστο. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για αναστροφή των στοιχείων μιας εικόνας.
Η εξίσωση είναι:
Η κατάσταση είναι αθροιστική· η σειρά των δύο στρώσεων δεν πειράζει.
Η κατάσταση αφαίρεση αφαιρεί τις τιμές εικονοστοιχείου της κορυφαίας στρώσης από τις τιμές εικονοστοιχείου της χαμηλότερης στρώσης. Η τελική εικόνα είναι κανονικά πιο σκοτεινή. Μπορεί να πάρετε πολύ μαύρο και κοντά στο μαύρο στην τελική εικόνα. Η εξίσωση μπορεί να καταλήξει σε αρνητικές χρωματικές τιμές, έτσι μερικά από τα σκούρα χρώματα μπορούν να οριστούν σε μια ελάχιστη τιμή 0.
Η εξίσωση είναι:
Η κατάσταση Εξαγωγή κόκκων είναι για εξαγωγή των «κόκκων ταινίας» από μια στρώση για να παράξει μια νέα στρώση που είναι καθαρά κοκκώδης, αλλά μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη για να δίνει εικόνες με ανάγλυφη εμφάνιση. Αφαιρεί την τιμή εικονοστοιχείου της κορυφαίας στρώσης από την αντίστοιχη της κατώτερης στρώσης και προσθέτει 128.
Η εξίσωση είναι:
Η κατάσταση Ανάμιξη κόκκων αναμιγνύει μια στρώση κόκκων (ενδεχομένως μία που δημιουργήθηκε από την κατάσταση «Εξαγωγή κόκκων») στην τρέχουσα στρώση, αφήνοντας μια κοκκώδη έκδοση της αρχικής στρώσης. Κάνει ακριβώς το αντίθετο από την «Εξαγωγή κόκκων». Προσθέτει τις τιμές εικονοστοιχείου της κορυφαίας και κατώτερης στρώσης μαζί και αφαιρεί 128.
Η εξίσωση είναι:
Η κατάσταση Διαίρεση πολλαπλασιάζει την τιμή κάθε εικονοστοιχείου στην κατώτερη στρώση με 256 και έπειτα τη διαιρεί με την αντίστοιχη τιμή εικονοστοιχείου της κορυφαίας στρώσης συν ένα. (Η πρόσθεση με ένα στον παρανομαστή αποφεύγει τη διαίρεση με μηδέν.) Η τελική εικόνα είναι συχνά πιο ανοικτή και μερικές φορές δείχνει « καμένη».
Η εξίσωση είναι:
Καταστάσεις στρώσεων συστατικών HSV
Η κατάσταση Απόχρωση HSV χρησιμοποιεί την απόχρωση της κορυφαίας στρώσης και τον κορεσμό καθώς και την τιμή της χαμηλότερης στρώσης για να σχηματίσει την τελική εικόνα. Όμως, εάν ο κορεσμός της κορυφαίας στρώσης είναι μηδέν, η απόχρωση λαμβάνεται και από την χαμηλότερη στρώση, επίσης.
Η κατάσταση Κορεσμός HSV χρησιμοποιεί τον κορεσμό της κορυφαίας στρώσης και απόχρωση και τιμή της χαμηλότερης στρώσης για να σχηματίσουν την τελική εικόνα.
Η κατάσταση Χρώμα HSL χρησιμοποιεί την απόχρωση και τον κορεσμό της κορυφαίας στρώσης και την σχετική φωτεινότητα (Lightness) της χαμηλότερης στρώσης για να σχηματίσει την τελική εικόνα.
Η κατάσταση Τιμή HSV χρησιμοποιεί την τιμή της κορυφαίας στρώσης καθώς και τον κορεσμό και την χροιά της χαμηλότερης στρώσης για να σχηματίσει την τελική εικόνα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτήν την κατάσταση για να αποκαλύψετε τις λεπτομέρειες σε σκοτεινές και φωτεινές περιοχές μιας εικόνας χωρίς αλλαγή του κορεσμού.