Ein av fordelane med GIMP er at det er lett å utvida funksjonane ved hjelp av såkalla programtillegg (engelsk: «Plugins»). Programtillegga samarbeidar svært nær med GIMP, men det er GIMP som har kontrollen med dei. Ofte gjer ikkje programtillegga anna enn det du også kan gjera direkte, men på ein for deg enklare måte. Den store fordelen med desse programma, er at det er lett å lage tilleggsfunksjonar utan å måtta gjera endringar i det nokså kompliserte programmet GIMP er. Mange verdfulle programtillegg har ei kjeldekode på berre 100 - 200 linjer. Dei fleste er skrivne i språket «C» eller ein variant av dette.

Fleire titals programtillegg er inkluderte i grunnutgåva av GIMP, og vert automatisk installerte saman med GIMP. Dei fleste av desse er tilgjengelege gjennom menyen Filter. (Alt i denne menyen er faktisk programtillegg). Ein del av programtillegga er likevel plasserte i andre menyar. Som oftast merkar du ikkje at funksjonen du nyttar deg av er eit tillegg. For eksempel er funksjonen «Normaliser» for automatisk fargekorreksjon eigentleg eit programtillegg, men det er ingenting i måten det arbeidar på som røper dette. Også import og eksport av bilete vert utført av programtillegg.

Alle kan skriva eit programtillegg for bruk i GIMP og gjera det tilgjengeleg på nettet. Det finst mange brukbare programtillegg som er tilgjengelege slik. Nokre av dei er omtalte i denne handboka.

Med dette gratis tilgjenget følgjer det også ein viss grad av risiko. Det faktum at kven som helst kan gje ut programtillegg betyr at det ikkje er nokon effektiv kvalitetskontroll. Programtillegga som er distribuerte saman med GIMP er testa og justerte av utviklarane. Andre programtillegg tilgjengeleg på nettet, kan ha vorte snikra saman i løpet av nokre timar og deretter gløymde. Nokre av utviklarane bryr seg ikkje om programmet er robust og sjølv for dei som gjer det, er evnene deira til å testa på ei rad system i mange situasjonar ofte ganske avgrensa. Når du lastar ned eit programtillegg får du i utgangspunktet noko gratis og andre gonger nett det du betalar for. Dette er ikkje skrive for å ta motet frå deg, men for å vera sikker på at du forstår at ikkje alle programtillegga som er tilgjengelege på nettet vil levera det du ventar av dei.

Oftast vil du kunna bruka eit programtillegg i GIMP utan å bry deg om eller merka at det eigentleg er eit tillegg. Det er likevel nokre småting med programtillegga som det kan vera nyttig å kjenna litt til.

Som oftast er programtillegga ikkje like robuste som programkjerna i GIMP. Når GIMP krasjar, må du vurdera ein seriøs ting: det kan kosta brukaren mykje trøbbel og hovudverk. Når eit programtillegg krasjar, er som oftast konsekvensane ikkje så alvorlege. I dei fleste tilfelle kan du arbeida vidare med GIMP utan å bry deg meir om heile krasjet.

På grunn av den måten programtillegga kommuniserer med GIMP på, har dei ingen måte å få greie på endringar du har gjort i biletet etter at programtillegget har starta. Gjer du forandringar på eit bilete medan eit programtillegg er i arbeid, vil dette ofte føra til at programtillegget krasjar og etterlet seg eit noko forvirrande bilete. Du bør difor unngå å køyra meir enn eitt programtillegg om gongen, og unngå å gjera noko som helst med biletet før programtillegget er ferdig. Dersom du ikkje følgjer dette rådet, er det stor sjanse for at du endar opp med eit øydelagt bilete i tillegg til at også angreloggen er øydelagt. Du kan altså heller ikkje tilbakeføra biletet til slik det var før krasjet. Kanskje lurt å lagra biletet før du brukar programtillegget.

Programtillegg som vert leverte saman med GIMP krev ikkje installasjon. Programtillegg som du sjølv lastar ned må derimot installerast. Til vanleg er standardplasseringa i GIMPsin brukarkatalog i ei mappe under /plug-ins, der mappenamnet må vera det same som filnamnet til programtillegget. Du kan finna standardplasseringane der GIMP søkjer etter programtillegga i Datamappe-preferansane. Der kan du også leggja til nye plasseringar der GIMP skal sjå etter programtillegg. Det er fleire scenarier, avhengig av kva operativsystem du brukar og korleis programtillegget er strukturert.

Har du ønskje om å lære å skriva programtillegg, kan du finna mykje hjelp (på engelsk) på utviklingssidene til GIMP[GIMP-DEV-PLUGIN]. GIMP er eit nokså komplisert program, men utviklarane har lagt mykje arbeid i å flate ut læringskurva for å laga programtillegg. Du finn fyldige instruksjonar og gode eksempel på dei nemnde sidene. Hovudbiblioteket («libgimp») som programtillegga nyttar for å kommunisera med GIMP, har ein veldokumentert API. Ein mykje brukt måte for å læra seg programmeringa, er å modifisera eksisterande program. Dyktige programmerarar er dermed ofte i stand til å laga svært så interessante ting berre etter eit par netters arbeid.